கற்பனைக்கு எட்டா மாளிகை
இனி கட்டமுடியா மாளிகை
கல்லாயிற்று நேசித்தமண்ணோடு
17/05/2009
சதா
விடுதலைக்காய்
துடித்த இதயங்களை
இழந்த கொடுமையை
ஓருயிர் காக்கவே
எம் உயிர் வைப்பவர் நாம்
இத்தனை உயிர்களுக்கு பின்பும்
கொழுந்து விட்டு எரிகின்றன
அந்த குளிர்மையான நினைவுகள் - இன்று
மிருக பற்களுக்கு நடுவில்
வாழ்வதற்காய் துடிக்கும் இதயம்
கண்கள் திறந்தபடி இரு(ற) ந்தவன்
பார்த்துக்கொண்டே இருப்பான்
உடல்களை எரித்தாலும் ஆன்மா சாகாது
இலட்சியத்திற்குள் வாழும்
இருள்
கூடக்கூட
பொட்டு வெளிச்சமும்
பிரகாசமாகும்
இழப்பதற்கு எதுவுமில்லை
என்ன பயம் உனக்கு?
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக