கண் முன் உயிர்போயிற்று
இறுதி பேச்சும் என்னோடு
சுமையோடு தொடர் பயணம்
கள அருகாமையில்
என் மடியில் மூச்சு நின்றது
என்னைப்பார்த்தபடியே இருந்தன கண்கள்
இறுதி நாட்களை அறிந்தபின்
அளவளாவிய கதைகள்
இப்படியும் வாழமுடியுமா?
எதிர்பாரா பிரிவில்
தொக்கி நிற்கும் இதயம்
ஏதும் செய்யமுடியா அவலநிலை
ஒன்றாக கூடி உணவு சமைத்ததும்
சுற்றியிருந்து அதை ருசித்ததும்
இன்றுபோல் இருக்கிறது
அந்நியமண்ணில் தனித்தலைந்தாலும்
அர்ப்பணித்தவர் தொடர் நினைவுகளுடன்
ஒருநாள் எரிந்து சாம்பலாவேன்
உங்கள் பயணத்தை தொடரமுடியாமல்
கையறுநிலையில் சாவதைவிட
நினைவுகளுடன் வாழ்வது கடினமில்லை
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக