செவ்வாய், 30 ஜனவரி, 2024
மீளவும் வரப்போவதில்லை
புகைப்படம் பார்க்கிறேன்
கண்கள் அசைய மறுக்கிறது
நீ உயிராய் என் முன்
யாவும் காட்சியாய் விரிகிறது
கனதியான வாழ்வு மீளவருகிறது
ஆவலில் உற்றுப் பார்க்கிறேன்
நீயில்லை எதுவும் நிஜமில்லை
கண்ணீர்ப்படலம் உன்னை மறைக்கிறது
பறவையொன்று உள்ளங்கையில் இறங்கிற்று
சிறகினில் கவிதையினை கிறுக்கிறேன்
அது உயர பறக்கையில் பாடலாகிறது
நண்பா!
நீ மட்டுமில்லை
நீயும் நானும்
உலாவிய ஒழுங்கைகள்
வடலி நிறை பனை வெளி
உணவு தரும் குடிசைகள்
மீளவும் வரப்போவதில்லை
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக